Zaterdag 26 november 2011
Eluvium – Prelude for Time Feelers
Charlie’s geest is allesbehalve ontspannen.
De alarmerende bezorgdheid van het meisje.
Haar zintuigen gaan over in een angsttoestand.
Luca’s blik vergroot haar angsten en zorgen.
Zwijgend geeft haar kelner haar de telefoon.
Tranen en wanhoop via de telefoon horen.
Pijn voelen tot in haar gebroken hart.
Woorden van steun mompelen.
De telefoon onhandig teruggeven aan haar kelner.
Haar tas alvast aannemen van Luca.
Haar jas laten aandoen door de attente Niklas.
Bijna in botsing komen met een jong stel bij de ingang.
Nauwelijks het meisje en de man herkennen.
„Wat is er gebeurd?“
„Ziekenhuis.“
Meer woorden komen niet over haar lippen.
Het meisje smeekt in plotselinge paniek.
„Wie? Waarom? Zeg alsjeblieft iets!“
Haar stem weigert dienst.
Een mengeling van angst en onstuitbaar verdriet maakt zich van haar meester.
Haar ogen vertellen het verhaal.
„We brengen u.“
De man met de groene ogen wacht niet op antwoord.
Met een stevige arm om de beide vrouwen leidt hij ze naar buiten.