Donderdag 24 november 2011
John Mayer – Heartbreak Warfare

De middagzon schijnt fel door de ramen. In deze tijd van het jaar komt de zon ver de kamer in. De slaperige man pakt een kussen en legt hem op zijn hoofd in de hoop het zonlicht te ontwijken. Zich omdraaien in het bed helpt niet. Hij is wakker en heeft geen zin om op te staan en de gordijnen dicht te trekken. Het is niet zijn gewoonte om ’s middags te slapen. Hij is bijna altijd aan het werk. Ook op zijn vrije dagen denkt hij er niet om ’s middags een uur te slapen. Een siësta maakt normaal geen deel uit van zijn dagritme.

Vandaag is anders dan anders. Hij draait zich telkens weer om in zijn bed. Onrustig gooit hij het kussen van zijn hoofd en verwenst zichzelf. Hij bekijkt de laptop naast zich om te zien of hij hem per ongeluk heeft beschadigd met al zijn bewegingen in bed. Hij staart er even naar, nadat hij zich heeft gerealiseerd dat het apparaat nog heel is. De laptop werkt normaal, wat hij van zichzelf niet kan zeggen. Zijn eerdere bericht heeft hij nog niet verzonden. Hij kijkt opnieuw naar de tekst en gooit hem weg, ontevreden als hij is over de gekozen woorden en de koude toon. Uiteindelijk gaat hij rechtop in bed zitten en legt wat kussens achter zich om tegenaan te leunen. Hij pakt de laptop, legt hem op zijn opgetrokken benen en fluistert tegen zichzelf.

„Geen antwoord. Waarom verbaast me dat niet?“

Het bericht naar Wolfgang voor zijn middagdutje heeft een zakelijke toon. Alexander kan veel beter mensen schriftelijk afwijzen. Zijn schat heeft vroeger vaak met vreemden op chatsites gecommuniceerd en weet hoe vriendelijk ‘nee’ te zeggen, wanneer ze meer willen dan Alexander wil. Hij vindt het prettiger om direct te zijn zonder tijd te verspillen aan subtiele woorden.

Nu heeft hij spijt van zijn korte bericht aan Wolfgang. Willen ze over een paar weken een weekend een huisje huren? Normaal zou hij alles laten vallen en direct inpakken. Hij houdt van het buitenleven en pakt elke kans om aan het drukke stadsleven te ontsnappen. Deze keer kan hij geen ‘ja’ zeggen zonder de jongen teleur te stellen over plannen, die meer dan een week vooruit gaan. Het leven is de laatste maanden zo ingewikkeld, dat hij zelden iets plant buiten zijn werk of zonder Alexander.

Sinds het ongeluk van Sascha en Astrid leven ze van dag tot dag. Na de bruiloft van zijn broer proberen ze hun gewone routine weer op te pakken. Hij wil nu er voor Alexander zijn. Alexander heeft hem de laatste maanden overeind gehouden. Alexander heeft het zwaar. Hij doet, wat hij kan om te helpen, maar Alexander heeft tot nu toe de rol van verzorger op zich genomen in hun relatie. Dat doet hij nog steeds.

Al maandenlang brandt de spreekwoordelijke kaars van beide jongens sneller. Alexander’s vlam is bijna gedoofd, zijn vlam volgt die van Alexander. Dat is op zich niet verwonderlijk nu Sascha en Astrid langer weg zijn. Alexander houdt SansFrontière deze weken alleen overeind. Met alle andere zaken erbij kan hij zich geen fatsoenlijke nachtrust veroorloven. Het leven van de twee blijft nog een tijdje chaotisch. Het is de belangrijkste gewone reden, die hij nodig heeft om ‘nee’ te zeggen tegen Wolfgang. Daarom wil hij Wolfgang een tweede bericht sturen. Over elke poging een bericht te schrijven is hij ontevreden.

Het beste zou een persoonlijke ontmoeting zijn om alles te vertellen, maar dat is momenteel zo goed als onmogelijk. Een telefoongesprek lijkt hem ook de verkeerde weg. Hoeveel berichten heeft hij al geschreven en weggegooid? Waarom is hij een meester in het teleurstellen van anderen, vooral van de mensen, om wie hij juist veel geeft? Hij probeert nog een laatste keer een bericht met meer inhoud te typen, met meer uitleg dan hij eerder heeft geprobeerd, met een verontschuldiging voor Wolfgang. Na een paar zinnen kan hij niet verder typen. Ook deze poging gooit hij weg.

Zijn blik dwaalt af naar buiten, naar de hemel en hij is blij dat de zon even schuilgaat achter enkele wolken. Hij schakelt zijn laptop uit en trekt het dekbed tot over zijn schouders om verder te slapen. Tussendoor slapen gaat hem steeds makkelijker af, ondanks dat hij er zelf een hekel aan heeft. Misschien lukt het later wel om Wolfgang een bericht te sturen. Hij sluit zijn ogen en valt in slaap.