Vrijdag 30 december 2011
Sebastian Hämer – Unendlichkeit

Hij ligt al in bed, klopt op het kussen naast zich en slaat het dekbed uitnodigend open. De man met de groene ogen komt naast hem liggen. Robin kijkt iets omlaag naar Alexander, hij is gewend geraakt aan het slapen met een dubbel kussen onder zijn hoofd. Alexander’s heerlijke, soms ondoorgrondelijke groene ogen kijken hem vol vertrouwen aan. Robin weet, dat hij zich altijd verliest in die ogen.

Ze draaien zich op hun zij naar elkaar toe. Alexander legt zijn hoofd op Robin’s kussen en streelt met een vinger over Robin’s lippen. Langzaam reageert Robin en haalt de vingers van zijn vriend weg, zodat hun zachte lippen voorzichtig elkaar kunnen raken. Tegelijk slaat hij een arm om zijn vriend en trekt hem nog dichterbij, zodat hij de rug van zijn minnaar kan strelen. Hun kus gaat ondertussen over in een intense dans van tongen. Hij voelt iets later Alexander’s vingers teder over zijn eigen lichaam glijden, van zijn nek over zijn rug tot op zijn billen en terug over zijn buik naar het litteken van de operatie op zijn borstbeen om te eindigen onder zijn kin. Het bezorgt hem eerst kippenvel. Daarna herhaalt Alexander deze bewegingen met nog meer gevoel. Hij voelt hun spieren aanspannen en ontspannen onder de sensuele liefkozingen van de ander. Opeens voelt Robin zich duizelig worden … van geluk en stopt om adem te halen en zijn hartslag te tellen.

„Wat is er?“
„Ik probeer mijn hart te voelen … eigenlijk is dit raar.Ik heb zin, jij hebt zin en toch durven we niets.“
„We moeten dit opnieuw leren.“
„Ik wil genieten met jou.“

Hij glimlacht met een gelukkig gezicht, Alexander glimlacht terug. Ze kussen elkaar opnieuw, nu warmer en inniger dan zojuist, gevolgd door een liefdevolle blik naar elkaar en een nieuwe kus. Blauwe ogen ontmoeten groene ogen. Ze blijven elkaar betoveren met hun ogen.

Opeens rolt Alexander terug naar zijn kant van het bed en staat op. Hij kijkt zoekend rond door de slaapkamer in Charlie’s appartement en loopt naar een tas. Hij haalt een fles massageolie tevoorschijn en kijkt Robin vragend aan, die hem vol verwachting aankijkt met een half lachend gezicht. Alexander zegt niets, schiet in zijn badjas, loopt de kamer uit en laat Robin in verwarring achter.

Wanneer Alexander terugkomt, heeft hij twee grote handdoeken bij zich. Met wat heen en weer rollen in bed lukt het Robin om op een handdoek te gaan liggen. Ondertussen klimt Alexander op het bed en gooit zijn badjas op het hoofdeinde van het bed, gevolgd door hun boxershorts. Daarna begint Alexander zijn schat te masseren met lange, trage bewegingen.

De massageolie voelt eerst even koud aan, maar warmt snel op. Robin doet zijn ogen weer dicht, terwijl hij geniet van de warmte, die zijn lichaam nu binnentrekt. Alexander masseert vrijwel al zijn spieren los, zelfs zijn voeten worden gemasseerd. Tenslotte gaat zijn vriend naast hem liggen. Robin kijkt met volledig ontspannen ogen naar zijn aanstaande.

„Heerlijk, je geeft mij een goed gevoel. Zal ik jou proberen te masseren?“
„Mmm.“

Robin gaat in een halve kleermakershouding op het bed zitten en trekt de badjas over zijn schouders. Hij begint eerst Alexander’s lichaam te strelen om hem daarna te masseren. Soms beginnen zijn handen even te trillen, het kost hem meer kracht, dan hij verwacht. Hij heeft ook het gevoel een beetje te zweven. Het is zo lang geleden, dat ze iets anders in bed hebben gedaan dan slapen. Gistermorgen hebben ze hun bedactiviteiten voorzichtig besproken met hun artsen. Zijn hart is nu zover hersteld dat rustige, kalme seks eigenlijk zonder risico is.

Op dit moment kijkt hij naar Alexander, die eindelijk durft te genieten van zijn voorzichtige, zachte aanrakingen. Tussendoor stopt hij telkens om te vragen, of het nog prettig is, waarna Alexander hem alleen vraagt door te gaan. Met gelijkmatige trage bewegingen weet hij zijn minnaar te ontspannen, zover dat Alexander bijna in slaap lijkt te vallen. Dat is een signaal voor Robin om te stoppen en weer naast Alexander te gaan liggen, zodat ze elkaars ogen zien.

„Wil je verder gaan of slapen?“
„Kun je het aan?“
„Ik voel nergens pijn. Gewoon proberen?“

Opeens wordt zijn minnaar actief, neemt het initiatief. Ze beginnen opnieuw elkaar te strelen, alsof ze elkaar weer voor het eerst ontdekken, niet weten waar te beginnen, elk plekje van elkaars lichaam willen zien. Voorzichtig, bijna schuchter bezorgen ze elkaar een hemels gevoel. Alexander kijkt vol passie naar Robin, hij beantwoordt die blik door zijn vriend stevig vast te houden met een hartelijke, liefdevolle blik. Met zijn handen op Alexander’s billen verleidt hij zijn schat om naast hem te gaan zitten op zijn knieën, zodat ze elkaar aan kunnen kijken. Alexander raakt zijn been.

„Auw. Het litteken op mijn been trekt.“
„Het spijt me … ik hou zoveel van jou, weet je dat?“

Alexander zucht, tilt zijn hoofd op en kijkt in zijn ogen met een intense blik. Dan zoent hij hem weer. Als Alexander weer iets meer rechtop gaat zitten, kijkt Robin vragend in zijn ogen. Ze blijven een paar minuten elkaar uitdagen met hun ogen terwijl hun handen een eigen leven leiden. Het volgende moment voelt Robin de vingers van Alexander zacht over zijn benen strelen. Robin krijgt het gevoel in brand te staan. Er ligt zo veel tederheid, liefde in Alexander’s ogen, dat hij zich de meest geliefde persoon op aarde voelt met vlinders die opgewonden door zijn buik vliegen. De gelukzalige duizeligheid komt weer terug, het is nu een bekend en nog steeds nieuw gevoel. De tintelingen worden steeds sterker, hij heeft zijn lichaam niet meer onder controle, geeft zich over aan zijn emoties met een volgende, lange kus.

Een aangename warmte komt van binnen uit zijn lichaam. Het is voor eerst in maanden, dat zijn kacheltje weer brandt, zoals Alexander het noemt. Hij voelt zich alsof hij van was is onder Alexander’s handen, maar hij heeft zich nog nooit zo zeker, goed en vol vertrouwen gevoeld.

Hij weet zich wat los te maken en geeft Alexander op dezelfde manier aandacht, zoals zijn schat hem net heeft verwend. Het lukt hem om Alexander te vangen in een maalstroom van lichamelijke warmte, goede gevoelens en ander positieve emoties die zijn vriend nog nooit eerder heeft meegemaakt in zijn leven. Alexander’s stralende ogen vertellen hem dit, elk moment van hen samen …

Bijna een uur later wordt hun ademhaling en hartslag rustiger. Alexander streelt over Robin’s bezwete rug, die zijn hoofd optilt en hem met zijn mooie, heldere, blauwe ogen aankijkt, de ogen die Alexander zo lief heeft. Alexander ziet in deze ogen zijn diep verankerde liefde voor hem. Een liefdesverklaring zonder woorden die Alexander gelukzalig laat duizelen. Het overtuigt hem nog meer van een toekomst met zijn geliefde, een leven lang.

„Dit was bijna net zoals onze eerste keer.“
„Dit was veel beter … intenser, eerlijker, met veel meer gevoel … alsof ik weer verliefd ben ben.“

Na een laatste kus vallen ze in een diepe slaap met een hartelijke glimlach op hun gezicht en een arm op elkaars lichaam.