“Had toch gekund?”, grinnikt hij.
“Da’s waar”, lach ik terwijl ik me in zijn armen nestel. “Maar het is niet zo.”
Zachtjes wrijft zijn duim over mijn arm.

“Shit”, schiet ik ineens overeind. “Hoe laat is het? Als ik vanavond geen enorme flater wil slaan, moeten we echt eens gaan repeteren!”
“Heel even nog”, bedelt Manuel lachend terwijl hij me weer naar zich toetrekt.
“Niks ervan”, grinnik ik. “De plicht roept, jongetje”, prik ik hem plagend in zijn zij terwijl ik me los wurm.
“Maar ik plak helemaal”, grijnst hij ondeugend. “Kun je me niet even schoonlikken voor we gaan?”
“Oh nee!”, schiet ik in de lach. “Dan komen we nooit meer in de kerk! Kom”, trek ik hem omhoog. “Dan springen we even onder de douche.”
“Alsof dat zoveel sneller gaat”, moppert hij.
“Vort!”, geef ik hem een tik op zijn billen. “Opschieten jij!”
Grinnikend loopt ik voor hem uit naar de badkamer.

Ik draai de kraan open, sta met m’n rug naar hem toe. Plotseling voel ik zijn handen op m’n heupen en duwt hij zijn groeiende paal tegen me aan. “Sorry”, grinnikt hij fluisterend in mijn oor. “Je eigen schuld, moet je maar niet zo lekker zijn.” Terwijl hij mijn hals kust, glijdt zijn linkerhand over mijn buik en vouwt zich om mijn snel groeiende piemel. “Ik wil je zo graag, Vic”, hijgt hij terwijl hij traag tegen me oprijdt.
Een warme, niet te stuiten, gloed verspreidt zich door mijn lijf. Kreunend duw ik mijn billen tegen hem aan.

Hij laat me los, pakt de fles doucheschuim, spuit een flinke lading op zijn hand en wrijft het goed uit. Een siddering van genot trekt door mijn lijf als zijn gladde vingers door mijn bilnaad glijden en mijn anus strelen. Kreunend duw ik mijn kont naar achteren. Moeiteloos glijden twee vingers naar binnen.
Genietend van het zalige gevoel dat zijn vingers me bezorgen, leun ik tegen de betegelde douchewand. Geil kijk ik over mijn schouder. Hij kijkt me aan. De broeierige blik in zijn donkere ogen maakt me nog hitsiger.
Terwijl hij zijn linkerhand op mijn schouder legt, trekt hij zijn vingers terug en brengt zijn eikel in positie. Voorzichtig duwt hij naar voren. Ik haal diep adem en blaas rustig en gecontroleerd uit terwijl ik mijn kont stevig naar achteren duw. In één keer schiet zijn eikel naar binnen. Even een snerpende, korte pijn maar vrijwel direct volgt dat intens, warme gevoel in mijn buik. Mijn God, wat is dit lang geleden… Grommend van geilheid duw ik me verder over hem heen.
Hij slaat zijn armen stevig om me heen, kruislings voor mijn borst. Ik voel zijn adem in mijn nek als hij zijn hoofd tegen mijn rug legt. Met lange halen boort hij zich keer op keer diep in me. Ik kan geen kant meer op, ben volledig overgeleverd aan hem. Ik voel hem bewegen, diep in mijn buik. Als een geoliede machine pompt hij in en uit me. Steeds sneller, steeds dieper…
Zijn rechterhand streelt mijn borst, daalt af via mijn buik en ontfermt zich over mijn, nu overgevoelige, paal. Hij leunt zwaar tegen mijn rug, zijn adem streelt langs mijn hals. Diep in mijn buik borrelt het in een razend tempo op. Kreunend geef ik me eraan over.
“Oh, Vic…”, kromt hij zijn rug als dikke slierten plotseling over zijn hand druipen. Met een rauwe kreet stoot hij een laatste keer diep in me.

Hijgend leun ik tegen de koude tegels. “Blijf nog even in me”, fluister ik hees als hij, helemaal slap, over me heen aanhangt.
Hij kust mijn rug. “Ik hou van je, Victor”, hoor ik hem gesmoord fluisteren. Dan glijdt hij uit me.
Ik draai me om, kijk hem intens gelukkig aan. “Ik ook van jou, jongen”, fluister ik terug. Ik sla mijn armen om hem heen en trek hem dicht tegen me aan. God, wat voelt dit goed!

Die avond speel ik de sterren van de hemel. Intens gelukkig, met Manuel vlak naast me, gooi ik alles wat ik voel eruit. Mijn vingers dansen over de toetsen, al mijn gevoelens voor hem stromen, door mijn handen, zo het orgel in en komen tot uiting in de muziek.

***

Glimlachend kijk ik naar de slapende man naast me. Hoe is het mogelijk dat hij hier naast me ligt! Dat had ik gisterochtend nooit kunnen bedenken. Toen was ik eigenlijk voornamelijk pissig op Ciska.
Shit, Ciska! Plotseling breekt het zweet me aan alle kanten uit.

‘Niet aan denken, Vic’, probeer ik de opkomende gedachten aan thuis te onderdrukken. ‘Drie weken, jongen. Dat is alles wat je hebt. Geniet ervan zolang het duurt. Verpest het nou niet door te gaan piekeren. De Heere God begrijpt echt wel dat je hem onmogelijk kunt weerstaan. Zolang je Ciska geen verdriet doet, vergeeft Hij het je wel.’

Ik zucht. Waarom ben ik ook zo stom geweest? Wat dacht ik eigenlijk? Dat het wel over zou gaan?
Tranen wellen op in mijn ogen. Ik had nooit met haar moeten trouwen. Zij verdient een man die van haar houdt zoals de Heere God bedoeld heeft. Hoe kan ik die man nou voor haar zijn? Ik kan haar toch niet mijn hele leven voorliegen? Driftig veeg ik mijn ogen droog.

Naast me draait Manuel op zijn zij. Het dekbed glijdt een stukje van zijn schouder. Ademloos staar ik naar zijn ontblote rug. Mijn God, wat is hij mooi!
Overmand door een mengeling van spijt en verlangen kruip ik dicht tegen hem aan. Voorzichtig kus ik zijn nek. Hij kreunt zachtjes. Zijn rug voelt warm en stevig tegen mijn borst. Ingeklemd tussen mijn buik en zijn billen kruipt mijn net afgezakte ochtenderectie langzaam weer omhoog. Voorzichtig tastend schuif ik mijn hand over zijn buik tot mijn vingers zijn gladde, warme eikel raken.
In mijn armen draait hij zich om, opent zijn ogen en lacht.
Ik smelt…

“Vic”, fluistert hij en kust me.
Kreunend open ik mijn lippen en laat hem toe. Warme tintelingen schieten door mijn hele lichaam als hij een been over mij heen slaat en over me heen kruipt.
“Goeiemorgen”, fluister ik schor als hij me loslaat. “Lekker geslapen?”
“Heerlijk”, lacht hij. “En jij?” Liefdevol strijkt hij een lok haar uit mijn gezicht. “Geen spijt?”
“Geen seconde”, glimlach ik terwijl ik mijn groeiende erectie stevig tegen hem aanduw.
“Ik voel het”, grinnikt hij en kust me opnieuw.
Mijn handen glijden langs zijn rug naar beneden en liefkozen zijn heerlijke, stevige billen. Kreunend draait hij met zijn heupen.
Ineens duw ik hem opzij en rol over hem heen. Ik kus zijn borst, zak langzaam af naar zijn buik en lik speels over het topje van zijn eikel. Hij grijpt mij haren vast en hijgt zacht. Een druppel voorvocht welt op uit zijn pisgaatje. Gretig ontferm ik me erover.
“Owh”, hoor ik hem kreunen.
Mijn lippen schuiven zijn voorhuid naar achteren terwijl mijn tong traag langs zijn eikel streelt. Met twee handen pak ik zijn heupen vast. Genietend zuig ik hem naar binnen tot ik hem helemaal achterin mijn keel voel. Ik snuif zijn geur op en grom. Mijn God, wat is dit fucking lekker!
Hij trilt van opwinding als ik hem langzaam uit me laat glijden en hem opnieuw naar binnen zuig. Al snel volgt hij mijn ritme en duwt voorzichtig maar stevig zijn heerlijke, harde vlees, keer op keer, diep in mijn mond.
Plotseling duwt hij mijn hoofd opzij. “Vic”, hijgt hij. “Wacht…”
Maar in plaats van hem los te laten, zuig ik hem helemaal naar binnen en hou hem stevig vast.
“Oh fuck”, stoot hij uit als hij zijn zaad diep in mijn keel spuit.

Lachend laat ik hem los en kruip omhoog. “Dat wou ik nou al de hele tijd doen”, grinnik ik.
“Mij zo wakker maken? Van mij mag je, hoor!”, grijnst hij en drukt een kus op mijn lippen.
Gelukkig nestel ik me in zijn armen.

“Toch jammer dat je getrouwd bent”, zucht hij. “Ik had best…”
“Ssst”, leg ik mijn wijsvinger tegen zijn lippen. “Niet nadenken over wat niet kan, jongen. Dat heeft geen zin.” Ik kom omhoog en kruip over hem heen. “Geniet gewoon van wat we wel hebben.” Liefdevol haal ik mijn vingers door zijn wilde krullenbos.
“Wat hebben we dan, Vic?”, fluistert hij terwijl zijn donkere ogen me van heel dichtbij aankijken. Hij slikt. “Is het alleen seks?”

Verdwaasd staar ik hem aan. “Manuel, ik… Het kan gewoon niet… Sorry”, fluister ik. “Ik ben getrouwd.” Ik rol van hem af en ga op mijn rug liggen.
Manuel draait op zijn zij en leunt op zijn elleboog. “Heb je er spijt van?”, vraagt hij voorzichtig.
“Van ons? Nee, dat zei ik toch al?”
“Dat bedoel ik niet”, lacht hij. “Heb je spijt dat je met Ciska getrouwd bent?”
“Soms”, geef ik schoorvoetend toe.
“Zoals nu?”
Ineens prikken er tranen achter mijn ogen. “Ja”, fluister ik schor.
“Waarom ga je er dan mee door?”

“Nou?”, dringt hij aan als ik hem alleen maar wezenloos aanstaar.
“Ik heb weinig keuze, of niet?”, haal ik berustend mijn schouder op.
“Hoezo? We leven niet meer in de Middeleeuwen. Niemand verplicht je door te gaan met iets wat je niet wilt, hoor”, lacht hij.
“Je snapt het niet, Manuel. De bijbel zegt…”
“De bijbel zegt zoveel”, onderbreekt hij me.
Ik lach. “Dat klopt, maar ik geloof daar ook in. Ik geloof dat de Heere God man en vrouw voor elkaar bedoeld heeft. Samen zijn zij één naar God’s evenbeeld”, herhaal ik wat me geleerd is.
“Dat wil toch niet zeggen dat er geen andere mogelijkheden zijn? Kijk eens naar Ruben en Sjoerd? Wil je zeggen dat dat geen liefde is?”
“Doet het ertoe?”, zucht ik. “Voor mij is het sowieso te laat. Voor de Heere God zijn Ciska en ik één, dat kan ik niet meer terugdraaien. ‘Wat God verbonden heeft, mag een mens niet scheiden’, staat er in de bijbel.”

Onderzoekend kijkt hij me aan. “Toch bedrieg je haar”, merkt hij ineens op. “Zo bijbels is dat toch ook niet, of wel? Waarom dat wel en scheiden niet?”
Ik verschiet van kleur. “Da’s heel wat anders”, verdedig ik mezelf.
“Oh?”
“Ja, natuurlijk. Zolang ik zorg dat zij er niks van merkt, doe ik haar niks tekort. Ik ben toch goed voor haar en de kinderen? Het enige is, er mist een klein stukje en dat stukje zal zij me nooit kunnen geven, simpelweg omdat ze geen man is”, probeer ik vooral mezelf te overtuigen.
“En dat stukje heeft volgens jou alleen met seks te maken?”
“Ja.”
“Niks meer en niks minder?”
“Nee.”
“Dus de enige reden dat jij mij niet uit je hoofd kon krijgen, was omdat je
seks met mij wilde?”
“Ja. Nee. Natuurlijk niet”, verbeter ik mezelf snel. “Jij bent anders. Als ik aan jou denk, word ik vrolijk. Je maakt me gelukkig, ik mis je als je er niet bent. Ik denk aan je, droom over je. Ik wil met je praten, naar je kijken, met je lachen, met je vrijen. Ik ben graag bij je, voel me op mijn gemak bij je, alsof we zielsverwanten zijn”, lach ik.
“Maar Vic”, merkt hij aarzelend op. “Als dat zo is, klopt je theorie toch niet? Dan is er toch veel meer wat jij mist bij je vrouw?” Hij kijkt me onderzoekend aan. “Hou je van Ciska?”, vraagt hij ineens. “Heb je bij haar de liefde gevonden die de bijbel bedoelt?”

Overdonderd staar ik hem aan. Mijn hart bonkt in mijn keel. Nerveus bijt ik op mijn lip. Zal ik het hem vertellen? Durf ik hem deelgenoot te maken van mijn diepste gedachten? De dingen waar ik nauwelijks aan durf te denken, laat staan dat ik ze hardop durf uit te spreken? Zou hij het begrijpen? Hij is pas negentien…
‘Kom op, Vic. Wees eerlijk. Wat heb je te verliezen?’, fluistert het stemmetje in mijn hoofd.
Vooruit dan maar, ik ben toch al veel te ver gegaan.

Ik zucht diep. “Hou ik van haar? Op een bepaalde manier wel. Is het wat ik ervan verwacht had? Ik begin er steeds meer aan te twijfelen”, gooi ik er bloednerveus uit.
“Moet je dan niet eens uitzoeken hoe dat zit?”, brengt hij voorzichtig naar voren.
“Ik weet het niet”, piep ik benauwd. “Ik ben, geloof ik, een beetje bang voor de uitkomst.”
“Hoezo?”
“Omdat ik het diep in mijn hart allang weet”, fluister ik met een brok in mijn keel.

Wanhopig kijk ik hem aan. “Wat moet ik nou?”, knipper ik driftig met mijn oogleden. “Ik ben tot over mijn oren verliefd op jou en thuis zit mijn vrouw. Met onze kinderen. Ik kan ze toch niet zomaar in de steek laten? Wat als het niks wordt, Manuel?”
“Denk er nog maar niet teveel over na.” Liefdevol wrijft hij een traan van mijn wang. “Voorlopig zijn we drie weken samen. Laten we er een gezellige tijd van maken, elkaar beter leren kennen, een keer wat leuks doen. Dat kan toch wel? We hebben vast wel eens een dag vrij, of niet?”
“Zondag, natuurlijk”, lach ik waterig.
“Dan gaan we zondag wat leuks doen. En verder genieten we gewoon van elkaar. Wat na de tournee komt, zien we later wel, oké?”