Peinzend kijk ik naar het zilveren sleuteltje in mijn hand. De sleutel van mijn hart, had Manuel het genoemd. Hoe kan ik die nou aan haar geven, nu ik weet dat ik tot over mijn oren verliefd ben op hem?
Ik zucht. Voor de zoveelste keer deze week prikken de tranen achter mijn ogen. Mijn hart krimpt samen bij de gedachte wat ik haar aan ga doen. En waarvoor? Ik weet heus wel dat hij me alleen maar ziet als een kastnicht die op hem geilt.

De hele week al durf ik haar nauwelijks aan te kijken, uit angst dat ze het in mijn ogen ziet. Het liefst trek ik me terug in mijn studeerkamer en veins druk te zijn met voorbereidingen voor de tournee. Maar in werkelijkheid kan ik me nauwelijks concentreren op de muziek en dwalen mijn gedachten voortdurend af naar hem.
Dit kan toch zo niet verder? Vandaag of morgen krijgt ze het in de gaten. En dan? Hoe los ik dit in hemelsnaam op zonder dat het me mijn huwelijk gaat kosten?
Proberen het te onderdrukken is zinloos, dat is me inmiddels wel duidelijk. Maar wat dan? Over drie dagen gaan we samen op tournee. Dat gaat faliekant mis, ik weet het gewoon! Ik voel me net een lam dat naar de slachtbank geleid wordt. Alsof mijn lot bezegeld is en ik, hoe dan ook, voor de bijl ga.

Verdomme, ik wíl dit niet! Ik wíl haar geen verdriet doen. Ik hou van haar, ze is de moeder van mijn kinderen! Wat moet ik nu? Het enige wat ik kan doen, is zorgen dat ze er niks van merkt. Zorgen dat mijn gebrek aan zelfbeheersing haar leven en dat van de kinderen niet verruïneert. Maar hoe?
Ik zucht opnieuw. Was het nog maar zoals vroeger. Dan kon ik tenminste af en toe eens rukken bij een filmpje of een beetje cammen met een leuke vent. Dat zou de druk er wat afhalen en het beslist een stuk makkelijker maken hem te weerstaan.

Ineens lichten mijn ogen op. Wacht eens even! Waarom doe ik dat dan niet?
Opgewonden sta ik op en loop door mijn kamer. Elke hotelkamer heeft tegenwoordig toch wifi? En geen KlikSafe dat het internet filtert. Dan kán ik toch lekker rukken bij een filmpje? Of chatten, als ik daar zin in heb. Dat leidt mijn gedachten vast wel van hem af.
Abrupt sta ik stil en frons mijn voorhoofd. Zou dat kwaad kunnen? Geef ik Satan daarmee niet nog meer macht over me? Is dit niet gewoon zijn zoveelste poging zich tussen Ciska en mij te dringen? Het voelt wel een beetje alsof ik weer afglijd en het voor mezelf goedpraat…

Langzaam schud ik mijn hoofd. Nee, Manuel is de echte bedreiging. Toegeven aan mijn gevoelens voor hem, maakt alles kapot wat we samen hebben. Maar een beetje geilen online, dat kan niet veel kwaad, hoewel Ciska daar heel anders over denkt. Maar goed, Ciska is er niet en wat niet weet, wat niet deert. Toch?
‘Maar de Heere weet het, Victor’, klinkt het in mijn achterhoofd.
“Ach, hou je kop!”, druk ik het stemmetje weg. “Ik doe het toch niet voor mezelf? Als Hij alles weet, weet Hij ook dat ik dit alleen maar doe om mijn huwelijk te redden.”

“Vic!”, hoor ik mijn vrouw roepen. “Ben je zover? We moeten echt gaan nu!”
“Ja, ja, ik kom!” Vlug leg ik het kettinkje terug in mijn bureaula. Nee, ik doe het niet. Ik hou heel veel van haar, maar om haar nu de sleutel van mijn hart te geven, dat voelt niet goed…

***

“Wat een mooi plekje”, zucht Ciska terwijl ze vergenoegd om zich heenkijkt.
Langs de traag stromende rivier staat een oude, vervallen steenfabriek. Een stukje verderop graast een kudde Galloway’s. In de verte wordt de diepe dreun van een binnenvaartschip dat dichterbij komt langzaam luider. Het kleine strandje, aan één kant begrensd door een dicht ooibos, ademt een intieme sfeer.
“Ik ben blij dat je het leuk vindt, schat”, glunder ik terwijl ik een arm om haar heen sla.
“Leuk? Ik vind het super romantisch”, zucht ze glimlachend. “Dit is wel het laatste wat ik van jou had verwacht!”
“Je keek anders behoorlijk beteuterd toen ik bij die Chinees stopte.”
“Ja, hallo!”, reageert ze verontwaardigd. “Chinees is nou niet bepaald het eerste waar ik aan denk bij een romantisch etentje voor onze trouwdag. Da’s meer wat voor als mijn ouders blijven eten.”
“Zoiets zei Manuel ook al”, grinnik ik.

Zou hij het ook zo romantisch vinden hier? Ik glimlach. Onwillekeurig trek ik Ciska wat dichter tegen me aan. Spontaan draait ze zich naar me toe, slaat haar armen om me heen en kust me. Een warme gloed verspreidt zich door mijn buik. Geschrokken door de onverwachte opwinding duw ik haar van me af.
“Niet nu, schat”, piep ik. “Straks is het eten koud. Kom, dan zetten we de boel klaar.”
“Wacht maar tot we op onze kamer zijn”, giechelt ze. “Ik heb een verrassing voor je en volgens mij ga jij dat heel leuk vinden.”
“Wow”, grinnik ik. “Wat heb jij ineens?”
“Susan heeft me wat dingetjes ingefluisterd”, biecht ze met een rood hoofd op terwijl ze het kleed dat ik van thuis meegebracht heb uit de tas haalt.
“Je hebt haar toch niet verteld van mijn probleem, hè?”, roep ik geschrokken.
“Nee, nee”, stelt ze me gerust. “Dat blijft onder ons, schat. Ik heb alleen maar gezegd dat ik een keer wat spannends wil doen.”

Oh mijn God, wat is ze van plan? Ze denkt toch niet serieus dat ze het voor elkaar gaat krijgen dat… Oh nee, dat wordt weer een drama! Doen alsof ze het niet erg vindt als het niet lukt, maar ondertussen mij een klote gevoel bezorgen met dat overdreven begripvolle van haar…
“Verwacht er nou maar niet te veel van, schat”, zucht ik. “Ik kan je niks beloven, dat weet je.”
“Ssst”, legt ze een vinger tegen mijn lippen. “Het komt wel goed”, lacht ze geheimzinnig terwijl ze zich omdraait en de borden en het bestek uit de tas haalt. “Wacht maar af.”

Verbaasd kijk ik toe hoe ze, alsof er niks aan de hand is, de verschillende bakjes van de Chinees openmaakt en twee borden vol schept. Wat is ze van plan? Ze weet dondersgoed dat de kans groot is dat het niks wordt en toch lijkt ze heel zeker van haar zaak. Zo ken ik haar niet. Ik grinnik. Wel spannend, zo’n dominante vrouw.
“Wat sta je nou te lachen?”, draait ze zich ineens naar me toe. “Maak de wijn eens open, doe je ook wat nuttigs”, wijst ze naar de fles Bordeaux.
Grijnzend doe ik wat ze zegt en schenk onze glazen vol.

***

Afgesloten van de wereld lig ik, geblinddoekt en met mijn handen vastgebonden aan het hoofdeinde, op bed. Naakt. Gespannen. Kwetsbaar. Letterlijk, want ik weet dat ze naar me kijkt en ik weet niet wat ze van plan is. Mijn hart gaat als een razende te keer, al vanaf het moment dat ze het sjaaltje voor mijn ogen bond en fluisterde dat ik me aan haar over moest geven.

Nauwelijks hoorbare voetstappen aan de rechterkant van het bed. Ik draai mijn hoofd opzij, spits mijn oren. Waar is ze? Wat doet ze?
Zachte, erotisch geladen muziek vult de torenkamer. Een zwoele, licht zoete geur dringt mijn neus binnen.
“Ciska?”
“Ssst”, klinkt het zacht. “Laat het maar gebeuren, Vic…”
Ik sluit mijn ogen en focus me op het weeë gevoel in mijn buik dat opkomt als haar hand met trage bewegingen, via mijn borst, over mijn buik naar beneden glijdt. Teder streelt ze mijn piemel. Genietend van het zalige gevoel van mijn groeiende erectie in haar hand, kreun ik zachtjes.
Ze laat me los. Haar zachte, licht hijgende ademhaling, verplaatst zich. Ik gluur onder het sjaaltje door om te zien wat ze doet maar zie niks anders dan mijn pik die, verlicht door het zwakke flakkerende licht van een kaars, hard op mijn buik ligt.
Hoor ik haar nou? Of is dat de muziek? Aandachtig luister ik naar de geluiden in de kamer.
Ineens tikt iets tegen het topje van mijn eikel. Grommend van plotselinge geilheid, stoot ik mijn bekken omhoog en huiver van genot als zachte lippen me onverwacht naar binnen zuigen.
‘Oh God, net als Manuel in mijn droom’, flitst het door mijn hoofd.
Traag streelt een tong langs het randje van mijn eikel. Kreunend stoot ik opnieuw mijn bekken omhoog. Mijn gedachten zweven als losse flarden in het luchtledige maar komen telkens terug bij hetzelfde, het beeld van zijn lieve ogen die me aankijken terwijl hij me diep in zich opneemt.
Mijn ballen voelen zwaar, mijn pik klopt van opwinding. Golven van genot razen door mijn lichaam. Ik verlies de grip op mijn ademhaling. Hijgend concentreer ik me op op het zalige gevoel in mijn pik als zijn warme mond me keer op keer naar binnen zuigt terwijl zijn tong rond mijn eikel draait.
Plotseling wordt de aangename, vochtige warmte vervangen door… niks.
“Nee… niet stoppen…”, hijg ik.

Een knie duwt tegen mijn heup. Een hoop gewiebel en dan een knie aan de andere kant. Even ben ik me bewust van de zoete, zwoele geur die in de kamer hangt, maar dan verplaatst mijn aandacht zich weer naar mijn kruis. Warm, zacht vlees zuigt zich rond mijn overgevoelige eikel als hij over me heen zakt.
Oh God, Manuel, wat doe je met me… In gedachten staar ik naar zijn op en neer dansende pik die, elke keer als ik diep in hem doordring, tegen zijn strakke buik slaat. Wild ruk ik aan de sjaaltjes om mijn polsen. Ik wil hem beetpakken, mijn handen op zijn heupen leggen en hem vastpinnen op mijn kloppende paal. Ik wil me voor altijd diep in hem begraven en een beetje van mezelf in hem achterlaten.
Terwijl zijn bovenbenen me omklemmen, drijf ik mijn keiharde vlees in hem. Ik kreun als de intense tintelingen in mijn eikel me bijna teveel worden maar ik stoot door tot ik niet verder kan. En opnieuw… En nog eens…

Ineens hoor ik gezoem. Er trilt wat tegen mijn buik en de basis van mijn pik. Zacht gekreun klinkt boven het gezoem uit. In de verte wordt mijn naam gefluisterd.
Shit, Ciska! Prompt voel ik me in haar verslappen. ‘Nee, niet nu!’, schreeuw ik inwendig. ‘Ik ben er verdomme bijna!’ Verbeten stoot ik mijn bekken omhoog en pomp mijn snel slapper wordende piemel in haar. Harder… Sneller… In… Uit… Het enige waar ik nu nog aan kan denken, is mijn verlangen om klaar te komen!

Langzaam komt dat heerlijke, geile gevoel in mijn onderlijf terug en voel ik me weer hard worden. Ik ontspan, sluit mijn ogen en laat Manuel opnieuw
toe in mijn hoofd. Warme tintelingen verspreiden zich vanuit mijn buik door mijn hele lichaam bij de gedachte dat het zijn warme, zuigende vlees is dat mijn eikel masseert. Spieren spannen zich rond mijn kloppende paal en leiden me naar een onvermijdelijke ontlading. Mijn ballen trekken samen. Hijgend krom ik mijn rug en geef me over aan de explosie van genot die me overvalt. Er lijkt geen einde aan te komen, golf na golf overspoelt me…

***

“Vond je het wel leuk?”, vraagt ze een beetje verlegen. Ze ligt in het holletje van mijn arm en draait kringetjes op mijn buik met haar wijsvinger.
“Leuk?”, lach ik. “Ik vond het fantastisch! Dat mag je vaker doen, met die blinddoek en zo.”
Ze giechelt verlegen. “Susan zei al dat je het leuk zou vinden. Ze zei dat het je andere zintuigen versterkt als je geblinddoekt bent.”
“Klopt”, knik ik. “Alles voelt veel intenser en dat maakt het een stuk makkelijker me eraan over te geven.”
Ik glimlach. Ze moest eens weten waaraan… “Ik vond het heerlijk, schat”, streel ik zachtjes haar schouder.

Ineens hoor ik haar snikken.
“Lieverd, wat is er? Het was toch fijn?” Geschrokken draai ik haar wat van me af.
“Ik voel me zo gelukkig”, snottert ze. “Dit was het mooiste cadeau wat je me kon geven”, lacht ze door haar tranen heen. “Eindelijk staat het niet meer tussen ons.”
“Och, meisje toch”, trek ik haar weer tegen me aan.

In één klap sta ik weer met beide benen op de grond. Nerveus bijt ik op mijn lip. Moet ik haar niet vertellen wat er aan de hand is? Ik kan haar toch niet in de waan laten dat ik het eindelijk overwonnen heb? Uitgerekend op het moment dat het alles overheerst!
Maar wat dan? Haar hart breken, net nu ze zo gelukkig is? Dat kan ik toch niet maken? Helemaal niet op onze trouwdag en zo vlak voor ik op tournee ga. Ze zal geen oog dicht doen, zeker niet als ze weet dat het Manuel is op wie ik verliefd ben! Ik kan haar toch moeilijk zeggen dat ze zich geen zorgen hoeft te maken omdat ik van plan ben online afleiding te zoeken? Dan kom ik helemaal van de regen in de drup…

Ik zucht en druk een kus op haar haren. “Kom, laten we maar gaan slapen…”