Woensdag 31 augustus 2011
Oliver Dragojević – Trag U Beskraju

Alexander zit in gedachten verzonken aan de eettafel in zijn appartement. Zonder focus staart hij voor zich uit naar de muur met het prikbord, dan iets naar links naar de deur van de gang naar de slaapkamers, verder naar links naar de open keuken en tenslotte weer naar de twee foto’s voor hem op tafel. Een van de foto’s is een extra afdruk, die Henriette heeft meegenomen en hem gisteren heeft gegeven. Haar verhaal lijkt waar te zijn en hij is onzeker over wat hij als eerste kan doen.

Alexander heeft een nieuwe broer en die broer is net zoals hij met het verschil, dat hij geen echte broer is. Hij maakt zich zorgen over de situatie. Heeft zijn nieuwe broer last van de onwetendheid en vooroordelen van Henriette en Max? Het enige voordeel van de jongen ten opzichte van hemzelf, is zijn leeftijd. De jongen is oud genoeg om te weten, wanneer hij wordt gemanipuleerd en de verstikkende verwachtingen van Henriette kan afwijzen. Hij gelooft niet in de goede bedoelingen van Henriette, daarvoor heeft hij in het verleden te vaak het tegendeel meegemaakt.

Maar als haar verhaal helemaal waar is, dan is ze minimaal een stuk van haar geloof gevallen en heeft ze een voorzichtig stapje in de juiste richting gezet. Niet meer dan een klein stapje, want ze heeft gisteren nogmaals bevestigd, dat ze het niet eens is met, hoe hij leeft. Hij heeft nu wel een probleem erbij gekregen. Als één van de vele gevolgen van Henriette’s actie zal hij weer meer contact met zijn familie krijgwn. Hij weet niet, of hij dat wil en hoe intensief dat contact wordt. Hoe zullen Max en Henriette op zijn vriend Robin reageren? Zijn ze samen welkom of wordt Robin genegeerd?

Vragen en twijfels houden hem deze ochtend bezig. Alleen, omdat een toevallige pastoor het Jugendamt een willekeurige wees bij zijn ouders heeft laten onderbrengen. Opnieuw dwaalt zijn blik af naar de twee foto’s en in stilte vergelijkt hij alle details. Een beslissing is noodzakelijk, maar Alexander blijft hangen in zijn ronddraaiende gedachten. Wat zijn de goede woorden? Wat zijn de gevolgen? Het beste is om nu nog niets te vertellen. Hoe meer mensen op de hoogte zijn, hoe meer mensen betrokken raken. De uitkomst van Henriette’s actie kan veel mensen gelukkig of verdrietig maken, maar zal in elk geval iedereen een aparte ervaring bezorgen. Hij hoopt op een gelukkige uitkomst en pakt zijn mobiel.

„Goedemorgen, goed geslapen? … Ik ook niet zo goed … Het lijkt waar te zijn … Ik zal later vanmorgen met hem praten, daarna bel ik je weer … Komt Lars? … Goed, tot later.“
„Met wie wil je vanmorgen praten?“
„Je laat me schrikken!“

Robin’s stem uit de keuken laat Alexander opspringen. Snel verzamelt hij alle papieren en foto’s om ze terug in een grote envelop te stoppen. Robin komt tevoorschijn vanachter de lage keukenkasten met een tandenborstel in zijn hand en een handdoek om zijn middel. Zo biedt hij altijd een heerlijk uitzicht op de vroege ochtend.

„Sorry, ik dacht, dat je mij wel uit de badkamer had horen komen. Wat is er aan de hand?“
„Dat was Charlie. Mijn moeder is hier in Köln en ze heeft een situatie meegenomen.“

Robin kijkt hem aan met een mengeling van verbazing en lachen op zijn gezicht. Ondertussen bergt hij de tandenborstel op en schroeft een fles vruchtensap open.

„Wat is er?“
„Je noemde de heks je moeder en je gebruikte het woord situatie.“
„Het is deze keer echt een situatie. Het is ingewikkeld en er zijn een hoop dingen, die we willen uitzoeken. We moeten haar verhaal controleren, voordat we verder … we willen er zeker van zijn, dat wat ze zegt, ook waar is. Het gaat om een jongen, die bij Max en Henriette is ondergebracht. Ik weet niet eens op welke basis. Het kan een adoptie zijn, het kan een pleegkind zijn, in elk geval verzorgen ze hem. Het is zeker niet iets om je zorgen over te maken.“
„Het is beslist een … situatie voor je. Je kunt Henriette nu niet langer ervan beschuldigen een heks te zijn.“

Robin grinnikt naar hem. Alexander stuurt een spottende glimlach terug, voordat hij opstaat om zijn schat een goedemorgenkus te geven.

„Wanneer ontmoet ik de heks?“
„Alleen als je haar een bezem met motor cadeau geeft.“
„Laat maar.“
„Goed. Zal ik ontbijt maken, terwijl jij je gereed maakt voor je werk?“
„Graag.“
„Kleed je aan, dan kunnen we nog samen ontbijten.“

Hij krijgt een kus van Robin, die zich naar hun slaapkamer haast om zich aan te kleden. Alexander kijkt hem na en zucht. Wat hij op dit ogenblik meemaakt, gelooft hij niet. Robin kent inmiddels alle verhalen van hem en van Charlie over Henriette en nog steeds vraagt Robin wanneer ze elkaar ontmoeten.

Wil Robin weten, wat er waar is van de verhalen of wil hij Henriette en Max voor een voldongen feit stellen? Of is Robin gewoon nieuwsgierig en is hij zelf te achterdochtig? De tijd zal het leren, al vindt hij het vervelend, dat de komst van Henriette nu al dingen in hun leven verandert.